Στους πιο συχνούς καλοήθεις όγκους του δέρματος ανήκουν οι σπίλοι (ελιές), οι κύστεις, τα λιπώματα, τα γάγγλια, οι εφηλίδες, τα θηλώματα, οι υπερκερατώσεις (σμηγματορροϊκή και ακτινική), τα ινώματα, το ρινόφυμα, τα αιμαγγειώματα κ.α.

Στους πιο συχνούς κακοήθεις όγκους περιλαμβάνονται το βασικοκυτταρικό καρκίνωμα του δέρματος, το ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα του δέρματος και το μελάνωμα.

Οι καλοήθεις όγκοι αφαιρούνται με διάφορες χειρουργικές ή/και μη-χειρουργικές τεχνικές, ανάλογα με τη φύση της βλάβης και την περιοχή όπου εντοπίζεται.  Στις περιπτώσεις κακοήθων όγκων, είναι απαραίτητη η ριζική χειρουργική αφαίρεση της βλάβης και η ιστολογική εξέταση (βιοψία) της δερματικής βλάβης που αφαιρείται χειρουργικά.

Επιπλέον άμεση αντιμετώπιση χρήζουν ύποπτες δερματικές βλάβες (σπίλοι που έχουν αλλάξει ξαφνικά μέγεθος και χρώμα) που μπορεί να είναι προκαρκινικές ή καρκινικές βλάβες και  πρέπει να αφαιρεθούν χειρουργικά.

Η αφαίρεσή τους, όπως και η αφαίρεση των μικρών λιπωμάτων και κύστεων του υποδόριου ιστού,   μπορεί να γίνει και στο ιατρείο με την βοήθεια της τοπικής αναισθησίας μέσα σε λίγα λεπτά.  Θα ακολουθήσει η συρραφή του ελλείματος του δέρματος με ειδική τεχνική για καλύτερο αισθητικό αποτέλεσμα.  Ο ιστός που αφαιρείται θα σταλεί για ιστολογική εξέταση και θα ακολουθήσει περαιτέρω σύσταση για θεραπεία ή παρακολούθηση ανάλογα με το είδος της βλάβης.

Η χορήγηση τοπικών φαρμάκων μπορεί να συμβάλλει στη θεραπεία των φλεγμονών και μπορεί να δράσουν ανακουφιστικά στον πόνο, τον κνησμό ή το κάψιμο.  Ορισμένες δερματικές βλάβες, που έχουν υποστεί μόλυνση, μπορούν να αντιμετωπιστούν  με αντιβιοτικά τοπικής εφαρμογής (αλοιφές) ή φάρμακα συστηματικής χορήγησης  από το στόμα (χάπια).